Angst voor de leegte.
Stilte en nietsdoen beangstigd.
Wie stil is en onthaast leert zichzelf kennen.
Wie leegte onder ogen ziet vindt daarin een reusachtige volheid.
Als je eenmaal de diepte in gaat is de oppervlakte niet meer interessant. Ik voel een hartstochterlijk verlangen naar de DIEPTE. Maar soms moet ik even naar boven om adem te halen.
De LEEGTE niet willen voelen.
ONGEDULD omdat de leegte zich aan het opdringen is.
VERLANGEN om de leegte op te vullen door
BELANGRIJK te zijn.
Belangrijk-zijn is aan de oppervlakte. Door de leegte te voelen en accepteren verbind ik me met mijn diepste wezen.
Wat ik nodig heb is de bevestiging dat ik goed ben zoals ik ben.
Ik leef.
Hoe kan ik leven?
Hoe kies ik te leven?
Vanuit liefde
Wat is mijn natuurlijk beweging?
Afwachten, voelen en mijn impuls volgen.
Kiezen en verantwoordelijkheid nemen.
Als een rivier meebewegen met de seizoenen. Soms sneller, soms langzamer. Maar altijd aanwezig in de stroom. Als ik meega in de stroom van een ander ga ik uit mijn midden. Ik wil steeds weer terug naar mijn eigen stroom. Minder impulsen en meer naar binnen: daar ben ik. Wil ik mezelf ontmoeten?
Maar hoe kan de stroom van anderen dan zo veel beter en aangenamer lijken dan die van mezelf?
Hoe kan ik loslaten BELANGRIJK te zijn? Door niet belangrijk te willen zijn voor anderen maar mezelf waardevol te vinden zonder er iets voor te hoeven doen.
Wat ik waardevol vind is dat ik de weg bewandel naar mijn diepte en altijd weer bij mezelf thuis kom. Dat doet me zo goed.
Als iemand moeite heeft om bij zichzelf te komen, wil ik daarbij helpen. Dat is mijn natuurlijke beweging. Het doen beseffen dat jij dit bent die dit leven leeft. Je richten op jezelf niet op anderen, de wereld en de verwachtingen. Zo kun je van binnenuit weer met een gevulder gevoel de wereld in.
Photo credit: Rafa Machado Photography / Foter / CC BY
0 reacties